სერ გარი ჯონსონი საქართველოს თავდაცვის სიტემის რეფორმაზე საუბრობს
უსაფრთხოების საკითხებში საქართველოს საერთაშორისო მრჩეველთა საბჭოს თავმჯდომარე სერ გარი ჯონსონი საქართველოს საზოგადოებასთან ურთიერთობების ინსტიტუტში საზოგადოების წარმომადგენლებს შეხვდა. შეხვედრა თბილისის სტრატეგიული და უსაფრთხოების კვლევების ცენტრის მიერ იყო ორგანიზებული. დამსწრე აურდიტორიას სერ გარი ჯონსონი ცენტრის დამაარსებელმა რევაზ ადამიამ (პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის ყოფილი თავმჯდომარე) წარუდგინა. სტუმარმა ისაუბრა საქართველოს თავდაცვისა და უსაფრთხოების სისტემის რეფორმის საფუძვლებსა და დეტალებზე. ქვემოთ მოყვანილია ამ შეხვედრის მოკლე მიმოხილვა: საფუძვლები: რეფორმებთან დაკავშირებული პრობლემები: ტენდენციები: კითხვები და პასუხები: რა არის უმთავრესი დაბრკოლება სამხედრო რეფორმაში? ჩვენი ინფორმაციით, თქვენ შეიმუშავეთ რეკომენდაციების ახალი პაკეტი. რითი განსხვავდებიან ისინი ძველი რეკომენდაციებისგან? ამისი რამდენიმე მიზეზი არსებობს. რეფორმა ყოველთვის მძიმე საქმეა. ადამიანებისთვის ცვლილებების მიღება ყოველთვის რთულია ფსიქოლოგიურად. ეს კი უფრო რთულია ორგანიზაციებისა და ინსტიტუტებისთვის. იოლია იმის თქმა, რა უნდა გაკეთდეს და ჩამოაყალიბო გეგმა, მაგრამ ძნელია მისი განხორციელება. მაგალითისთვის ავიღოთ თავდაცვის სისტემა. ორი-სამი წლის წინ მე და გენერალმა თევზაძემ ვისაუბრეთ და შევთანხდმით იმაზე, თუ როგორ განვითარდება თავდაცვის სისტემა. მაგრამ ნებისმიერ ქვეყანაში ამის განხორციელებას ძალიან დიდი დრო დასჭირდება. ისეთ ქვეყანაში, როგორც საქართველოა, უნდა იყოს ხალხი, რომლებსაც ეცოდინებათ, როგორ უნდა გაკეთდეს ეს, რადგან თქვენ განსხვავებული სისტემა გქონდათ [ადრე]. ასე, რომ ცვლილებების განხორციელებას, განსაკუთრებით უსაფრთხოების სისტემაში, დრო სჭირდება. თქვენ თვითონ უნდა აღზარდოთ ხალხი თავდაცვის სისტემისთვის. მეორე მიზეზია დაფინანსების ნაკლებობა. რეფორმების განხორციელებას დაფინანსებაც უნდა. არ არის ფული ბარაკების ასაშენებლად და არ არის ფული ახალი აღჭურვილობის შესაძენად. და ეს არ არის არც არმიის და არც პარლამენტის ბრალი. ყველაფერი მოდის ცვლილებებისადმი შინაგანი წინააღმდეგობიდან, გამოცდილების ნაკლებობიდან და სუსტი ეკონომიკიდან. ცვლილებების განსახორციელებლად რესურსები ეკონომიკამ უნდა უზრუნველყოს. რაც შეეხება თქვენი კითხვის მეორე ნაწილს, მე ვაპირებ ამ პაკეტის განხილვას ბ-ნ თედო ჯაფარიძესთან ერთად. რეკომენდაციები ჯერ-ჯერობით არ არის მზად. პაკეტი დასრულდება შემოდგომისთვის. თქვენი აზრით, არის თუ არა საქართველოში საკმარისი პოლიტიკური ნება რეფორმების განსახორციელებლად? დიახ, მე ვფიქრობ, რომ პოლიტიკური ნება არის. ყველა მაღალი დონის ოფიციალურ პირს ესმის რეფორმების აუცილებლობა. ჩემი აზრით, საქართველოში პრობელმაა ამ პოლიტიკური ნების გამოხატვის ხერხი. გამოდის პრეზიდენტი ძლიერი სიტყვით? შეუძლია მთავრობას მიიღოს ერთობლივი გადაწყვეტილება ამის თაობაზე? რა არის მთავრობა? მინისტრების ნაკრები სახელმწიფო მინისტრის მეთაურობით თუ უშიშროების ეროვნული საბჭო? რა როლს თამაშობს ამაში პარლამენტი? სად არის საქართველოს მთავრობა, რომ გამოხატოს ეს პოლიტიკური ნება? პრეზიდენტი გამუდებით იმეორებს, რომ ჩვენ უნდა შევუერთდეთ ევროატლანტიკურ საზოგადოებას. ამიტომ უნდა განხორციელდეს რეფორმა. ჩემი აზრით, ამ რეფორმების დეტალებზე პრეზიდენტი არ უნდა მუშაობდეს. ჩემი აზრით, მთავარი პრობლემაა საქართველოს ხელისუფლების სტრუქტურების სუსტი განვითარება, რაც ხელს გიშლით პრობლემის სრულფასოვან გადაჭრაში. როგორი პოლიტიკა უნდა გაატაროს საქართველომ რუსეთთან მიმართებაში, აფხაზეთთან მიმართებაში რუსეთის პოლიტიკის ფონზე? მე, ალბათ, არ მაქვს საკმარისი კვალიფიკაცია დეტალებზე სასაუბროდ. მაგრამ მაინც შევეხები რუსეთთან ურთიერთობებს. რუსეთი არის იქ, სადაც არის და იქვე დარჩება. რუსეთსა და საქართველოს შორის რეალური ურთიერთობები უნდა იყოს. ჩემი აზრით რუსეთს საფუძვლიანი ინტერესი აქვს სამხრეთ კავკასიის უსაფრთოხების საკითხებში, რადგან აქვს ერთიანი საზღვარი ამ რეგიონთან. ანალოგიურად, ჩემ ქვეყანას ასეთივე ინტერესი გააჩნია, მაგალითად, საფრანგეთის მიმართ. მაგრამ რუსეთი უფრო ზრდასრული უნდა გახდეს სამხერთ კავკასიასთან ურთიერთობებში. ჩემი აზრით, რუსეთი პოსტიმპერიული ჭრილობების მოშუშების პროცესშია. საქართველო კი ახალი დამოუკიდებლობის შენების ტკივილებს განიცდის. და ხანდახან საქართველოც არ იქცევა უკეთესად, როდესაც პასუხობს რუსეთის ნეგატიურ ქმედებებს. ალბათ, როდესაც დათვის გვერდით ცხოვრობ და ზომით პატარა ძაღლზე დიდი არა ხარ, მაინც და მაინც. ხშირად არ უნდა უკბინო ამ დათვს. უნდა შეიქმნას საფუძველი საქართველოსა და რუსეთს შორის ურთიერთგაგების ჩამოსაყალიბებლად, რათა მათ სრულფასოვანი ურთიერთობების განვითარება შეძლონ. თბილისის სტრატეგიული და უსაფრთხოების კვლევების ცენტრი არის ანალიტიკური ორგანიზაცია, რომლის მიზანია სტრატეგიული და უსაფრთხოების საკითხების გამჭირვალობა. ცენტრის უმთავრესი საქმიანობა იქნება “მრგავლი მაგიდების” მოწყობა იმ ექპსერტებისა და ოფიციალური პირებისთვის, რომლებიც ამ საკითხებზე მუშაობენ. ცენტრის დამფუძნებლები არიან: საქართველოს ატლანტიკური საბჭო, საქართველოს სტრატეგიული და საერთაშორისო კვლევების ფონდი, საქართველოს გაეროს ასოციაცია, საქართველოს საზოგადოებრივი ურთიერთობების ინსტიტუტი, სამოქალაქო-სამხედრო ურთიერთობათა ცენტრი და კერძო პირები, მათ შორის, დოქტორი რევაზ ადამია, რომელიც ამავე დროს ცენტრის საბჭოს თავმჯდომარეცაა.