პოლიტიკის დოკუმენტი საქართველოში რისკების განსხვავებულ აღქმას ავლენს

საქართველოს პოლიტიკის ინსტიტუტმა (GIP) 22 ნოემბერს პოლიტიკის დოკუმენტი გამოაქვეყნა სახელწოდებით „რუსეთისგან მომავალი რისკების მართვა: გზა საქართველოსთვის მედეგობის მისაღწევად“, რომელიც ექსპერტებში, საქართველოს მთავრობასა და მოსახლეობაში რისკების აღქმის განსხვავებებს ავლენს. დოკუმენტი, რომლის ავტორებიც არიან ექსპერტები კორნელი კაკაჩია, სალომე კანდელაკი და ბიძინა ლებანიძე, საზოგადოების ერთიან მიდგომაზე დაფუძნებული სექტორთაშორისი მედეგობის  სტრატეგიის განვითარებისკენ მოუწოდებს გლობალური, დიფუზიური და ლოკალური რისკების იდენტიფიცირებისა და მართვის მიზნით.

აღსანიშნავია, რომ განსხვავებების მიუხედავად, ყველა აქტორი საქართველოსთვის მთავარ რისკად რუსეთს ასახელებს, თუმცა დოკუმენტში აღნიშნულია, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სტრატეგიულ დოკუმენტებში რუსეთი „ძირითად პოლიტიკურ და უსაფრთხოების გამოწვევად“  განიხილება,  რუსეთის მიმართ პოლიტიკა უფრო რბილია და მეტ ეკონომიკურ ჩართულობას გულისხმობს.

პოლიტიკის დოკუმენტის ავტორები ერთმანეთისგან განასხვავებენ გლობალურ და დიფუზიურ რისკებს. გლობალური რისკები წარმოიქმნება იდენტიფიცირებადი გეოგრაფიული ადგილმდებარეობიდან, ხოლო დიფუზიური რისკები „ან არ არის გეოგრაფიასთან დაკავშირებული ან თავისი არსით არატერიტორიულია, მიუხედავად იმისა, რომ მათი გავლენა ადგილმდებარეობის მიხედვით შეიძლება შეიცვალოს“. ავტორებმა გამოავლინეს საქართველოსთვის აქტუალური 20 გლობალური და დიფუზიური რისკი, რომელთაც ძირითადი ნაწილიც რუსეთისგან გამომდინარეობს, და საქართველოს კონტექსტში 12 ასეთი რისკის იდენტიფიცირება მოახდინეს.

რისკების აღქმაში განსხვავებების ნიუანსები

პოლიტიკის დოკუმენტის ფარგლებში გამოიკითხა შიდა, საგარეო და უსაფრთხოების პოლიტიკაზე მომუშავე 36 ქართველი ექსპერტი. ექსპერტთა გამოკითხვის შედეგები გამყარებულია საზოგადოებრივი აზრის კვლევისა და ეროვნული სტრატეგიული დოკუმენტების ანალიზის შედეგებით.

ექსპერტების გამოკითხვისა და საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვის შედეგების შედარებამ განსხვავებების ნიუანსები გამოავლინა, განსაკუთრებით რუსეთთან დაკავშირებულ საკითხებში. მაშინ როცა ექსპერტები რუსეთზე ეკონომიკურ დამოკიდებულებას უმაღლესი დონის რისკად განიხილავენ, საზოგადოებას უფრო ამბივალენტური დამოკიდებულება აქვს, რა დროსაც ისინი რუსეთს ეკონომიკურ საფრთხედ აღიარებენ, თუმცა ამასთან ეკონომიკური თანამშრომლობის გარკვეულ ასპექტებსაც ემხრობიან.

მეორე მხრივ, ადგილობრივი რისკების შეფასებისას, ექსპერტებმა ერთხმად შეაფასეს პოლიტიკური რისკების უფრო დიდი მნიშვნელობა სოციალურ-ეკონომიკურ რისკებთან შედარებით, მაშინ როცა მოსახლეობას უფრო სოციალ-ეკონომიკური პრობლემები აწუხებს. ამასთან, დოკუმენტში ნათქვამია, რომ „სახელმწიფო მოხელეები კიდევ უფრო შორს მიდიან და რუსეთთან ეკონომიკურ ურთიერთობებს საქართველოს ბოლო დროინდელი ეკონომიკური ზრდის მამოძრავებელ ძალად, ხოლო რუსეთთან პოლიტიკური კავშირების დალაგებას – საქართველოში მშვიდობის წინაპირობად წარმოაჩენენ“.

დოკუმენტი სრულდება რეკომენდაციებით, თუ როგორ შეუძლიათ ძირითად აქტორებს საქართველოში, მათ შორის მთავრობას, საზოგადოებას და საქართველოს საერთაშორისო პარტნიორებს ერთობლივი ძალისხმევით მხარი დაუჭირონ საქართველოს მედეგობის გაძლიერებას, რისკების სკრინინგს, მათ პრიორიტეტიზაციას და შემცირების პროცესს.

საზოგადოების ერთიანი მიდგომის დანერგვა

GIP გასცემს რვა რეკომენდაციას საქართველოს მედეგობის გასაძლიერებლად საზოგადოების ერთიანი მიდგომის ეფექტური მიღებისთვის:

რუსეთიდან მომდინარე რისკის შემცირება

დოკუმენტი რუსეთიდან მომდინარე რისკის შემცირების თაობაზე კიდევ დამატებით რვა რეკომენდაციას შეიცავს.

ასევე წაიკითხეთ:

This post is also available in: English (ინგლისური) Русский (რუსული)

Exit mobile version