გაზ. ერთობა, 1921 წლის 20 თებერვალი, N39
ტყვეები მოჰყავთ
დილის 11 საათია. რუსთაველის პროსპექტზე ავტომობილი გამოჩნდა. წითელ არმიელის ქუდით…
ავტომობილში მკდომთ თოფის ხიშტისთვის „დაუხურავთ“ ეს ქუდი და ისე მოდიან.
გაისმის ხმები: ბოლშევიკი ტყვეები მოჰყავთო.
ცოტა ხანის შემდეგ გამოატარეს პირველი პარტია ტყვეებისა – ჩაგლეჯილნი გამურულნი.
რუსთაველის პროსპექტი ორივე მხარეზე ჩამწკრივებული ხალხი „ვაშათ“- ი ხვდება ჩვენს დარაჯებს, რომელნიც „წითლებს შემორტყმიან გარს. თვით ტყვეებს ზიზღით უცქერის.
„წითელი“ ტყვეები მოდიან თავჩაქინდრულნი, ღონე მიხდილნი.
მათ სახის გამომეტყველება, მიხვრა-მოხვრა, ბიჯი – აშკარა სურათია მათი შერცხვენის და გაბახების…
აგერ სამინისტროს შენობიდან გამოდის ნოე რამიშვილი. ჩაჯდა ავტომობილში.დ აიძრა. მიჰყავთ ტყვეები… ის აჩერებს ავტომობილს და ღიმილით ეკითხება: რას გვერჩით, რისთვის მოდიხართ…
„წითლები“ უპასუხებენ: ჩვენ რა ვქნათ, მობილიზაციით გამოგვრეკეს. მეტი გზა არ გვქონდა.
„წითელი“ ტყვეები ნამდვილი შავები არიან.